Χριστιανική πολιτική φιλοσοφία

Σάββας Μαρίνος, εκπαιδευτικός

Ως πολίτης έχω δικαιώματα τα οποία πρέπει να ασκώ και να τα διεκδικώ σύμφωνα με τους νόμους του κράτους. Ως χριστιανός, έχω το δικαίωμα να αποστασιοποιούμαι από τα παραπάνω. Αυτή η συμμετοχή και αποχή ταυτόχρονα είναι εξαιρετικά δύσκολη από μία άποψη, από την άλλη πλευρά όμως είναι ίδιον βαθιά πολιτικοποιημένων ανθρώπων οι οποίοι έχουν την ικανότητα να αντιμετωπίζουν τα θέματα αντικειμενικά. 

Αν ο μόνος παράγοντας που με καθορίζει ως άτομο είναι να είμαι πολιτικό ον και να είμαι εξαρτημένος από το εκάστοτε πολιτικό γίγνεσθαι και από τα δικαιώματα που μου αναγνωρίζει το εκάστοτε πολιτικό σύστημα, ουσιαστικά χάνω τη δυνατότητα αυτοπροσδιορισμού άρα και προσωπικής ανεξαρτησίας. Βασική αρχή της ψυχολογίας είναι ότι αν  δεν έχω το δυνατότητα της αποστασιοποίησης από μία κατάσταση τότε είμαι εγκλωβισμένος μέσα σε αυτήν.

Ο χριστιανισμός όχι σαν ιδεολογία αλλά σαν βίωμα  εξασφαλίζει την απαιτούμενη υποστήριξη ώστε να μπορέσει κανείς να  απέχει από τα εγκόσμια όχι υποτιμώντας τα, αλλά με τέτοιο τρόπο ώστε να έχει μία ανεξάρτητη, καθαρή και ενίοτε ακόμα και προφητική ματιά στα εκάστοτε πολιτικά γεγονότα.

Απώτερος σκοπός κάθε νομικού συστήματος είναι η χαλιναγώγηση της ανθρώπινης φύσης κάτι που με τον ένα ή άλλο τρόπο αλλά πάντα εν μέρει, το καταφέρνει. 

Ωστόσο κάθε πολιτικό ή νομικό σύστημα από τη μία είναι κατασκευασμένο από ανθρώπους οπότε μεταφέρει τις προκαταλήψεις τους και τις αδυναμίες τους και από την άλλη αδυνατεί να  παρέχει τα μέσα στον πολίτη να αποστασιοποιηθεί από αυτά καθώς δεν προβλέπεται τα συστήματα αυτά να υποσκάπτουν τον ίδιο τους τον εαυτό. Άρα ο πολίτης θα πρέπει αφ' εαυτού του να βρει έναν τρόπο να αποκτήσει μία καθαρή και απαθή μάτια ώς πρός τήν πολιτική πραγματικότητα.

Ως χριστιανός αγωνίζομαι να απέχω από κάθε είδους  δικαιώματα. Και αυτό είναι το ύψιστο δικαίωμα που μπορεί να κατακτήσει κάποιος. Είμαι ελεύθερος από το δικαίωμα να έχω δικαιώματα άρα και από την εξάρτησή μου από αυτόν που μου τα παρέχει.

 Ωστόσο κάτι τέτοιο σε πολλούς μπορεί να φαίνεται ως θέση αδυναμίας αφού οι περισσότεροι από εμάς είμαστε γαλουχημένοι από το σύστημα να εκμεταλευόμαστε τα δικαιώματα που αυτό μας δίνει. Στην ουσία όμως αυτό που συμβαίνει είναι να βρισκόμαστε πάντα να παίζουμε εκτός έδρας και να είμαστε εγκλωβισμένοι στον ετεροπροσδιορισμό μας με βάση το κοινωνικοπολιτικό σύστημα στο οποίο μεγαλώσαμε.

Το δικαίωμα των πολιτών να έχουν μία αποστασιοποιημένη ματιά μόνο θετικά και εξισορροπητικά μπορεί να δράσει σε μία κοινωνία. 

Κάθε πολιτικό σύστημα ως προϊόν ανθρώπινης σκέψης έχει μέσα του μία δόση αυτοδικαίωσης άρα εκ των πραγμάτων είναι ναρκισσιστικό. Στα πρώτα χρόνια του χριστιανισμού το πολιτικό σύστημα αντιπροσωπευόταν από τον Καίσαρα, ο οποίος ήταν και ο εγγυητής του, άρα όποιος αρνιόταν να προσκυνήσει τον αυτοκράτορα στην ουσία αρνιόταν το ίδιο το πολιτικό σύστημα. Εκατομμύρια χριστιανοί έπεσαν θύματα του προσωποποιημένου τότε  και αυτάρεσκου πολιτικού συστήματος, αφού η κατηγορία που τους απέδιδαν ήταν ότι αρνούνταν να προσκυνήσουν τον Καίσαρα.

Παρ' ότι κανείς δεν μπόρεσε να τους κατηγορήσει ως ανατροπείς του συστήματος και μόνο που αρνούντο να ικανοποιήσουν τις ναρκισσιστικές του διαθέσεις αρκούσε για να τους στείλει στο Κολοσσαίο.

Μόνο άνθρωποι με ισχυρή ταυτότητα μπορούν να αρνηθούν τον ετεροπροσδιορισμό και την ταυτότητα που το  εκάστοτε κοινωνικοπολιτικό σύστημα προσπαθεί να τους προσδώσει και να προτείνουν έναν δρόμο που χωρίς να θέτει σε αμφισβήτηση κανένα πολιτικό σύστημα δεν δέχεται να υποκύψει στον κατά περίπτωση φιλάρεσκο και φίλαυτο χαρακτήρα του. Και αυτό γιατί ως χριστιανοί καλούνται να περιορίσουν τον εαυτό τους και τα πάθη τους από μόνοι τους και έτσι δεν έχουν ανάγκη κανένα σύστημα να τους διαμορφώσει. Με άλλα λόγια η άρνηση των χριστιανών μαρτύρων της κάθε εποχής είναι να προσλάβουν την ταυτότητα που θέλει να τους επιβάλλει  το πολιτικό σύστημα που τους διώκει.

Το γεγονός ότι το ίδιο το σύστημα δεν δέχεται ενα παράλληλο σύστημα να λειτουργεί και να πετυχαίνει τα ίδια ή και καλύτερα αποτελέσματα αποδεικνύει την αλαζονεία του και την μονομέρειά του. 

Το τρίπτυχο της χριστιανικής πολιτικής φιλοσοφίας φαίνεται ξεκάθαρα από τα γραφόμενα του πολυσπούδαστου Αποστόλου Παύλου που συμφωνεί με το πνεύμα και των υπολοίπων Αποστόλων.

1ον: έκανε χρήση του πολιτικού δικαιώματός του να δεί τον Καίσαρα, 

2ον: παρά τους διωγμούς που είχαν αρχίσει προέτρεπε τους χριστιανούς να προσεύχονται για τους άρχοντες για να έχουν ειρηνικό  βίο και 

3ον: υπενθυμίζει ότι το πολίτευμα των χριστιανών είναι το πολίτευμα του ουρανού.

Ίσως οι κάθε είδους παράγοντες της πολιτικής ζωής θα έπρεπε να αφουγκραστούν με περισσότερη προσοχή τα λόγια του Ιησού ο οποίος είπε στους μαθητές του όταν σταμάτησαν κάποιον που έβγαζε δαιμόνια όπως αυτοί ασκώντας και αυτοί με τη σειρά τους πολιτική εξουσία η οποία απέρρεε από τη δύναμη που τους είχε δοθεί : "Οποίος δεν είναι εναντίον σας είναι μαζί σας".