ΔΙΑ ΤΟΥΣ ΑΓΓΕΛΟΥΣ

ΑΓ. ΙΩΑΝΝΟΥ ΔΑΜΑΣΚΗΝΟΥ

(Συνέχεια ἀπό τό ΑΡΧΑΓΓΕΛΩΝ ΤΟΠΟΣ)

Δέν ἔ­χει τήν δυ­να­τό­τη­τα νά με­τα­νο­ή­ση, δι­ό­τι εἶ­ναι ἀ­σώ­μα­τος. Ὁ ἄν­θρω­πος μπο­ρεῖ νά με­τα­νο­ή­σει λό­γω τῆς ἀ­σθε­νεί­ας τοῦ σώ­μα­τός του. Εἶ­ναι ἀ­θά­να­τος ὄ­χι ἐκ φύ­σε­ως, ἀλ­λά κα­τά χά­ριν^. δι­ό­τι κά­θε τι πού ἔ­χει ἀρ­χήν, ἔ­χει καί τέ­λος σύμ­φω­να μέ τούς φυ­σι­κούς νό­μους. Καί μό­νον ὁ Θε­ός εἶ­ναι αἰ­ώ­νιος, ἤ κα­λύ­τε­ρα πέ­ρα ἀ­πό τό αἰ­ώ­νιον^. δι­ό­τι ὁ Δη­μι­ουρ­γός τοῦ κό­σμου δέν ἐ­ξαρ­τᾶ­ται ἀ­πό τόν χρό­νον, ἀλ­λά εἶ­ναι πέ­ραν ἀ­πό τόν χρό­νον.

Οἱ ἄγ­γε­λοι εἶ­ναι δεύ­τε­ρα πνευ­μα­τι­κά φῶ­τα, πού παίρ­νουν τόν φω­τι­σμόν ἀ­πό τό Πρῶ­τον καί Ἀ­ναρ­χον Φῶς καί δέν ἔ­χουν ἀ­νάγ­κην ἀ­πό γλῶσ­σαν καί ἀ­κο­ήν, ἀλ­λά πλη­ρο­φο­ροῦν­ται με­τα­ξύ των τά προ­σω­πι­κά δι­α­νο­ή­μα­τα καί τάς ἀ­πο­φά­σεις των χω­ρίς τόν προ­φο­ρι­κόν λό­γον.

Ἐ­δη­μι­ουρ­γή­θη­σαν ὅ­λοι οἱ Ἄγ­γε­λοι μέ τήν συ­νερ­γί­αν τοῦ Λό­γου, καί ἔ­φθα­σαν εἰς τήν τε­λει­ό­τη­τα μέ τόν ἁ­για­σμόν ἀ­πό τό Ἅ­γιον Πνεῦ­μα, καί με­τέ­χουν εἰς τόν φω­τι­σμόν καί τήν χά­ριν ἀ­νά­λο­γα μέ τό ἀ­ξί­ω­μα καί τό ἀγ­γε­λι­κόν των τάγ­μα.

Εἶ­ναι πε­ρι­ο­ρι­σμέ­νοι εἰς τόν χῶ­ρον^. δι­ό­τι, ὅ­ταν εἶ­ναι εἰς τόν οὐ­ρα­νόν, δέν εἶ­ναι εἰς τήν γῆν, καί ὅ­ταν ἀ­πο­στέλ­λων­ται ἀ­πό τόν Θε­όν εἰς τήν γῆν, δέν πα­ρα­μέ­νουν εἰς τόν οὐ­ρα­νόν. Καί δέν πε­ρι­κλεί­ον­ται ἀ­πό τεί­χη καί θύ­ρας καί κλεῖ­θρα καί σφρα­γί­δες^. δι­ό­τι εἶ­ναι ἀ­κα­θό­ρι­στοι. Καί λέ­γω ὅ­τι εἶ­ναι ἀ­κα­θό­ρι­στοι, ἐ­πει­δή ἐμ­φα­νί­ζον­ται εἰς τούς ἀ­ξί­ους ἀν­θρώ­πους, εἰς τούς ὁ­ποί­ους ὁ Θε­ός θά θε­λή­ση νά πα­ρου­σια­σθοῦν, ὄ­χι ὅ­πως εἶ­ναι, ἀλ­λά με­τα­μορ­φω­μέ­νοι, μέ μορ­φήν πού μπο­ροῦν νά τούς βλέ­πουν οἱ ἄν­θρω­ποι.

Έ­πει­δή εἶ­ναι πνευ­μα­τι­κά ὄν­τα εὐ­ρί­σκον­ται εἰς πνευ­μα­τι­κούς χώ­ρους, χω­ρίς νά πε­ρι­ο­ρί­ζον­ται ὅ­πως τά σώ­μα­τα^. δι­ό­τι δέν παίρ­νουν σχῆ­μα σύμ­φω­να μέ τούς φυ­σι­κούς νό­μους, ὅ­πως τά σώ­μα­τα, οὔ­τε ἔ­χουν τρε­ῑς δι­α­στά­σεις, ἀλ­λά μέ τό νά πα­ρου­σι­ά­ζον­ται καί νά ἐ­νερ­γοῦν πνευ­μα­τι­κῶς, ὅ­που τυ­χόν πά­ρουν προ­στα­γήν, καί νά μήν μπο­ροῦν τό ἴ­διον χρο­νι­κόν δι­ά­στη­μα νά εὐ­ρί­σκων­ται καί νά ἐ­νερ­γοῦν ἐ­δῶ κι ἐ­κεῖ.

Δέν γνω­ρί­ζου­με ἄν εἶ­ναι οἱ Ἄγ­γε­λοι ἴ­σοι κα­τά τήν οὐ­σί­αν ἤ ἄν δι­α­φέ­ρουν με­τα­ξύ των. Αὐ­τό τό γνω­ρί­ζει μό­νον ὁ Θε­ός πού τού­ς ἐ­δη­μι­ούρ­γη­σεν, ὁ ὁ­ποῖ­ος ὅ­λα τά γνω­ρί­ζει. Δι­α­φέρουν ὅ­μως με­τα­ξύ των ὡς πρός τόν φω­τι­σμόν, ἤ με­τέ­χουν εἰς τόν φω­τι­σμόν καί τήν θέ­σιν, δη­λα­δή ἤ εὐ­ρί­σκον­ται εἰς θέ­σιν δε­κτι­κήν τοῦ φω­τι­σμοῦ, ἤ με­τέ­χουν εἰς τόν φω­τι­σμόν σύμ­φω­να μέ τήν θέ­σιν των καί φω­τί­ζον­ται με­τα­ξύ των λό­γω τῆς ὑ­πε­ρο­χῆς τοῦ ἀγ­γε­λι­κοῦ των τάγ­μα­τος ἤ τῆς φύ­σε­ώς των. Καί εἶ­ναι φα­νε­ρόν ὅ­τι αὐ­τοί πού ὑ­πε­ρέ­χουν με­τα­δί­δουν ἀ­πό τόν φω­τι­σμόν καί τήν γνῶ­σιν των εἰς αὐ­τούς πού ὑ­στε­ροῦν.

Εἶ­ναι ἰ­κα­νοί καί πρό­θυ­μοι εἰς τήν ἐ­κτέ­λε­σιν τοῦ Θεί­ου θε­λή­μα­τος, καί πα­ρου­σι­ά­ζον­ται ἀ­μέ­σως λό­γω τῆς τα­χύ­τη­τος τῆς φύ­σε­ώς των παν­τοῦ, ὅ­που τυ­χόν προ­στά­ξει ἡ Θεί­α Θέ­λη­σις, καί δι­α­φυ­λάτ­τουν τά μέ­ρη τῆς γῆς, καί εἶ­ναι ἄρ­χον­τες τῶν λα­ῶν καί τῶν χω­ρῶν ὅ­που τούς ὥ­ρι­σεν ὁ Δη­μι­ουρ­γός καί τα­κτο­ποι­οῦν τά ἀν­θρώ­πι­να καί μᾶς βο­η­θοῦν.

Εἶ­ναι δυ­σκο­λο­κί­νη­τοι πρός τό κα­κόν καί ὄ­χι ἀ­κί­νη­τοι^. τώ­ρα ὅ­μως εἶ­ναι καί ἀ­κί­νη­τοι ὄ­χι ἐκ φύ­σε­ως, ἀλ­λά κα­τά χά­ριν καί λό­γω τῆς προ­ση­λώ­σε­ώς των εἰς τό μό­νον ἀ­γα­θόν. Βλέ­πουν τόν Θε­όν κα­τά τό μέ­τρον τῆς δυ­να­τό­τη­τός των καί ἔ­χουν αὐ­τήν τήν θέ­αν ὡς τρο­φήν.

Δι­α­μέ­νουν εἰς τόν οὐ­ρα­νόν καί ἔ­χουν ἕ­να κα­λόν ἔρ­γον, νά ὑ­μνοῦν τόν Θε­όν καί νά ὑ­πη­ρε­τοῦν τό θεῖ­ον θέ­λη­μά του. Καί κα­θώς λέ­γει ὁ Ἁ­γι­ώ­τα­τος καί ἱ­ε­ρώ­τα­τος Δι­ο­νύ­σιος ὁ Ἀ­ρε­ο­πα­γί­της: « Ὅ­λη ἡ Θε­ο­λο­γί­α, δη­λα­δή ἡ θεί­α Γρα­φή, ἔ­χει ὀ­νο­μά­σει τάς οὐ­ρα­νί­ους ὑ­πάρ­ξεις ἑν­νέ­α». Αὐ­τάς ὁ Θεῖ­ος δι­δά­σκα­λος δι­α­κρί­νει εἰς τρί­α συ­στή­μα­τα πού τό κα­θέ­να ἀ­πο­τε­λεῖ τριά­δα. Καί λέ­γει ὅ­τι «πρώ­τη τριάς εἶ­ναι αὐ­τή πού πάν­το­τε εἶ­ναι γύ­ρω ἀ­πό τόν Θε­όν καί εἶ­ναι ἔ­τοι­μη νά ἐ­νω­θῆ μέ αὐ­τόν ἀ­μέ­σως, δη­λα­δή ἡ τά­ξις τῶν ἑ­ξα­πτερύγων Σε­ρα­φείμ καί τῶν πο­λυ­όμ­μα­των Χε­ρου­βείμ καί τῶν ἁ­γι­ω­τά­των Θρό­νων· δευ­τέ­ρα δέ τά­ξις εἶ­ναι ἡ τά­ξις τῶν Κυ­ρι­ο­τή­των καί τῶν Δυ­νά­με­ων καί τῶν Ἐ­ξου­σι­ῶν καί τρί­τη καί τε­λευ­ταί­α εἶ­ναι ἡ τά­ξις τῶν Ἀρ­χῶν καί τῶν Ἀρ­χαγ­γέ­λων καί τῶν Ἀγ­γέ­λων».